‘Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life.’ Misschien ken je deze bekende woorden uit de legendarische speech van Steve Jobs die hij in 2005 gaf aan net afgestudeerden. Een waarheid als een koe. En toch… Ben eens eerlijk? In hoeverre leef jij jóuw eigen leven?

De impact van onzekerheid
Als systeemopsteller kom ik regelmatig mensen tegen die bij een opstelling een vraag inbrengen die te maken heeft met het thema onzekerheid. Ze vragen zich bijvoorbeeld af of ze wel goed genoeg zijn, zoeken bevestiging van anderen, of worstelen met het stellen van grenzen. Ze offeren zichzelf op, voelen zich schuldig als ze voor zichzelf kiezen, zijn perfectionistisch of overdenken alles tot in den treure. Ze saboteren zichzelf door zichzelf naar beneden te praten, klein te maken, of zelfs onzichtbaar. Durven niet in de belangstelling te staan. Of juist wel: ze zijn duidelijk en luid aanwezig, maar voelen zich onzeker zodra mensen dichtbij komen en persoonlijk worden.

Het zijn voorbeelden van patronen waarvan je er een aantal vast in meer of mindere mate zult herkennen. Ik herken er ook wel een paar. Ze komen – as we speak – al naar boven bij het schrijven van deze blog. De vraag is echter hoe groot hun impact is. Belemmeren ze je om te leven volgens jouw eigen essentie? Heb je het gevoel dat je je teveel conformeert? Dat het leven je als het ware overkomt? Je jezelf te veel wegcijfert? Wil je dat anders? Wil je jezelf en je eventuele kinderen een positievere mindset meegeven? En wil je je eigen pad bewandelen? Dan is het tijd voor actie. Jij bent de enige die die actie kan ondernemen. Jij bepaalt jouw route in dit korte leven.

Weten versus voelen
Zoals Steve Jobs ook in zijn speech zei: ‘Have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.’

Misschien denk je te weten waarom je onzeker bent en waarom dat je van je gewenste levenspad afhoudt. Misschien heb je het er ook al vaker over gehad met je partner, vriend, vriendin of coach. Het brengt je wel iets, maar je blijft er last van houden. En: je hebt nóg meer om over na te denken.

Het idee is juist dat je minder vanuit je hoofd gaat leven en meer gaat voelen; leert om op je intuïtie te vertrouwen. Dat kan op diverse manieren. Met lijfwerk en meditatie bijvoorbeeld. En… met systemisch werk. Daarmee kun je ontdekken wat er nodig is om los van verwachtingen en oordelen van anderen te gaan leven.

Systemisch bekeken
In een familieopstelling ga je een laag dieper aan de slag, met je onderbewuste. In een veilige setting ga je met hulp van derden, representanten, met nieuw perspectief naar bestaande problemen kijken. Door te observeren en te voelen, vallen er allerlei kwartjes. Een opstelling is geen quick fix en geeft je wel een nieuwe kijk op zaken. Het helpt om een andere richting op te kunnen.

Wat is er nodig?
Om je eigen leven te leven is het belangrijk om de juíste plek in te nemen in jouw familiesysteem. In een opstelling wordt al snel zichtbaar of dat wel of niet het geval is. Het kan zijn dat je nog op je ouders gericht bent en niet de plek inneemt die hoort bij een volwassene. Dat je loyaal bent in je gedrag aan hen of aan iemand anders. Dat je gezien en gehoord wil worden door hen. Geliefd wil worden. Soms blijk je onbewust last mee te dragen van gebeurtenissen uit het verleden. Last die niet van jou is. Er zijn legio redenen die, zoals gezegd, van te voren niet te bedenken zijn. Door je te laten confronteren met je onzekerheden, ze te doorvoelen, te begrijpen en te overwinnen, ben je meer in staat om je eigen koers te varen met zelfvertrouwen en authenticiteit.

Ik kan me geen toepasselijkere manier bedenken dan deze blog af te sluiten met dit mooie gedicht van mijn lievelingsdichter Merel Morre. Bij deze.