Een vakantiekiekje. Deze foto is vandaag een jaar geleden genomen door mijn vader. We waren met zijn tweeën op pad.

Voor zijn verjaardag leek het mij leuk om met hem naar Dublin te gaan; de stad waar hij zo’n 50 jaar geleden als student stage liep. Ik was nieuwgierig naar zijn verhalen en belevenissen. Vervolgens stelde hij voor, om dan ook naar Noord-Ierland te gaan en Belfast en de Giant’s Causeway te bezoeken. Destijds had hij met zijn lelijke eend heel Ierland doorkruist, maar Noord-Ierland was toen niet veilig en daar was hij dus nog niet geweest.

Het waren mooie dagen en we waren allebei onder de indruk van de zeshoekige stenen en rotsformaties van dit UNESCO werelderfgoed. En we waren ook onder de indruk van de stad Belfast, waar de tweedeling na 25 jaar vrede nog steeds super goed zichtbaar en voelbaar was. Hoge muren met prikkeldraad zorgen er nog steeds voor dat het katholieke en het protestante deel van elkaar worden gescheiden. De doorgangen van de ene naar de andere kant van de muur gaan ’s nachts uit voorzorg op slot. En nu – vanwege het bezoek van president Biden in ditzelfde weekend – zelfs al eerder op de avond. Over leven in aparte systemen gesproken. Ik was mij er niet van bewust dat dit nog steeds zo speelde. Al kan ik het systemisch gezien goed verklaren…

Hoe bijzonder is het, dat ik een paar maanden later, bij het ontwerpen van mijn logo en huisstijl het idee kreeg om daar de stenen en patronen van de Giant’s Causeway in te laten te verwerken. En wat voor moois heeft mijn ontwerper Martien Luteijn daar vervolgens van gemaakt! Vader, moeder en kind op de juiste plek weergegeven in het systeem, in hartvorm.

Word er nog steeds helemaal blij van. Ik denk vaak en met veel plezier aan deze waardevolle trip met mijn vader terug. Die neemt niemand ons meer af!